سندرم اسنپینگ هیپ .شناخت علائم ، درمان به راحتترین شکل ممکن
سندرم اسنپینگ هیپ (که به آن تاندونیت لگن رقصنده نیز میگویند) وضعیتی است که با احساس ضربه خوردن، و/یا شنیدن صدای «کلیک» در داخل لگن یا اطراف مفصل ران هنگام حرکت مشخص میشود. اغلب اوقات در دوندگان، بازیکنان فوتبال و رقصندگان رخ می دهد .سندرم اسنپینگ هیپ در زنان شایعتر از مردان است و اکثر اوقات در سنین 15 تا 40 سال رخ می دهد. در حالی که این عارضه برای بیشتر افراد فقط حس آزاردهنده را ایجاد می کند، در برخی می تواند باعث درد و ضعف شود.از رایج ترین درمان ها استراحت واستفاده از کمپرس یخ است و در کنار آن با مراجعه به فیزیوتراپی و تقویت عضلات لگن وران به راحتترین شکل ممکن درمان می شوید . برای شناخت کافی از سندرم اسنپینگ هیپ ، عواملی که باعث ایجاد این سندرم می شوند ودرمان آن با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.شما می توانید از طریق تخصصِی ترین کلینیک یعنی کلینیک فیزیوتراپی باران با فیزیوتراپیست های ما در ارتباط باشید واز مشاوره و معاینه ی فیزیوتراپی رایگان استفاده نمایید تا به راحتترین شکل ممکن درمان شوید .

مباحث مورد بررسی
- سندرم اسنپینگ هیپ چیست ؟
- آناتومی
- شرح اسنپینگ هیپ
- انواع سندرم اسنپینگ هیپ
- علائم سندرم اسنپینگ هیپ
- علل سندروم لق شدن هیپ چیست؟
- عوامل خطر برای سندرم اسنپینگ هیپ چیست؟
- عوارض و بیماری های مرتبط با سندروم اسنپینگ هیپ چیست؟
- چگونه از سندروم اسنپینگ هیپ جلوگیری می کنید؟
- چگونه سندرم اسنپینگ هیپ تشخیص داده می شوند ؟
- مدیریت ودرمان
- نقش فیزیوتراپی در درمان سندرم اسنپینگ هیپ
- سوالات متداول
سندرم اسنپینگ هیپ چیست ؟
سندرم اسنپینگ هیپ که به ضربه زدن به لگن ترجمه می شود ، وضعیتی است که در هنگام راه رفتن یا بلند شدن از روی مبل یا صندلی در اطراف ران احساس می کنید و یا صدای کوبیدن را در لگن خود می شنوید. زمانی که یک عضله یا تاندون روی یک برآمدگی استخوانی در لگن حرکت کند، احساس ضربه خوردن رخ میدهد. گرچه ضربه زدن به لگن (کوبیدن ) اصولا بی ضرر و بدون درد است، اما این احساس گاهی می تواند آزاردهنده باشد. گاهی اوقات ، کوبیدن مفصل ران (ضربه زدن )منجر به بورسیت میشود. بورسیت در واقع تورم دردناک کیسههای پر از مایع که مفصل ران را آرام میکند است .
آناتومی
مفصل ران دارای یک مفصل گوی شکل و کاسه ای مانند است که در جایی شکل گرفته که انتهای گرد استخوان ران (فمور) در یک حفره فنجانی شکل (استابولوم) در لگن قرار می گیرد. استابولوم توسط فیبرو غضروف قوی به نام لابروم حلقه شده است که یک مهر و موم محکم ایجاد کرده و به ایجاد ثبات در مفصل کمک می کند.رباط هایی که مفصل ران را پوشانده اند، اطراف مفصل را احاطه و آن را کنار هم نگه می دارند.همچنین روی رباط ها تاندون هایی قرار دارند که ماهیچه های لگن ، ران ها و باسن را به استخوان ها متصل می کنند. این عضلات موجب کنترل حرکت لگن می شوند .کیسه های پر از مایع به نام بورسا در نقاط استراتژیک اطراف لگن قرار دارند تا بالشتک را فراهم شود و به حرکت صاف عضلات روی استخوان کمک کنند.

سندرم اسنپینگ هیپ (کوبیدن لگن) ممکن است درقسمت های مختلف باسن، جایی که تاندونها و ماهیچهها روی استخوانهای لگن میلغزند، اتفاق افتد :
- خارج از لگن. شایع ترین محل کوبیدن لگن در سمت بیرونی لگن رخ می دهد که در آن نوار ایلیوتیبیال از روی بخشی از استخوان ران به نام تروکانتر بزرگ عبور می کند.

- وقتی لگن صاف است، نوار ایلیوتیبیال پشت تروکانتر قرار گیرد. زمانیکه لگن خم می شود، نوار روی تروکانتر حرکت می کند به طوری که در مقابل آن قرار می گیرد. باند ایلیوتیبیال مانند یک نوار لاستیکی کشیده همیشه محکم است. از آنجایی که تروکانتر کمی بیرون میآید، حرکت باند در عرض آن ضربهای را ایجاد میکند که میشنوید.
- جلوی باسن. تاندون دیگری که میتواند باعث لق شدن باسن شود، از جلوی ران تا لگن (تاندون راست فموریس) میرود. لق شدن تاندون راست فموریس در جلوی ران احساس می شود. همانطور که لگن را خم میکنید، تاندون در سر استخوان ران جابهجا میشود و زمانی که لگن را صاف میکنید، تاندون به سمت کناره استخوان ران برمیگردد. این حرکت رفت و برگشت در سر استخوان ران باعث ایجاد لق می شود. علاوه بر تاندون رکتوس فموریس در جلوی باسن، تاندون iliopsoas می تواند برجستگی های استخوانی در جلوی استخوان لگن را بگیرد.
- پشت باسن. کوبیدن در پشت لگن می تواند تاندون همسترینگ را درگیر کند. این تاندون به استخوان نشسته متصل می شود که به آن توبروزیته ایسکیال می گویند. زمانیکه در سراسر توبروزیته ایسکیال حرکت می کند، تاندون ممکن است گرفتار شود و باعث ایجاد احساس لق شدن درپشت باسن شود.این اتفاق زیاد رایج نیست.
- مشکلات غضروف. لابروم که حفره مفصل ران را می پوشاند می تواند پاره شود و باعث ایجاد احساس ضربه خوردن شود. غضروف آسیب دیده می تواند شل شود و در مفصل ،شناور شود ولگن گیر کند یا قفل شود.
انواع سندرم اسنپینگ هیپ
سه نوع سندروم اسنپینگ هیپ ممکن است پیش آید که عبارتند از:
- سندرم اسنپینگ هیپ خارجی (در قسمت خارجی لگن رخ می دهد)
- این بیماران ممکن است این حس که لگن به دلیل درد شدید در حال دررفتگی است را توصیف کنند.
- افراد مبتلا به این سندرم معمولاً شروع تدریجی لق شدن یا درد شدید تجربه خواهند کرد.
- به طور کلی، درد یا شکستگی به صورت جانبی روی تروکانتر بزرگ قرارمی گیرد.
- افراد مبتلا به این سندرم همچنین ممکن است کوکسا وارا، بافت اسکار فیبروتیک، تروکانتر بزرگتر برجسته، پهنای لگن جانبی کوچکتر یا جراحی قبلی برای بی ثباتی قدامی جانبی زانو داشته باشند، و همچنین اینکه این سندرم اسنپینگ هیپ خارجی در مردان و زنان شایع تر است.
- سندرم اسنپینگ هیپ داخلی (در جلو و درست در داخل لگن رخ می دهد)
- این بیماران احساس دردناکی از عمق کشاله ران قدامی که عمدتاً از مفصل ران ناشی میشود توصیف می کنند، چرا که آنها باسن خود را به سرعت یا به آرامی از حالت خم شدن به سمت اکستنشن حرکت میدهند.
- این حرکت می تواند صدای کلیک ایجاد کند.
- سندرم اسنپینگ هیپ داخل مفصلی(در داخل مفصل ران رخ می دهد)
- غضروف مفصلی که توپ یا حفره مفصل ران را در محل مفصل می پوشاند.اسیب می بیند .
- پارگی لابرال استابولوم یا آسیب به غضروفی که حفره لگن شما را حلقه می زند، درد بیشتری ایجاد می کند.
- قطعات استخوانی شکسته از بافت شل که بین مفصل ران شما به دام افتاده است.
علائم سندرم اسنپینگ هیپ چیست؟
بیمارانی که مبتلا به سندرم اسنپینگ هیپ (ضربه زدن به لگن) هستند معمولاً احساس قفل شدن در لگن را تجربه میکنند و هنگام حرکت صدای ترکیدن از لگن آسیبدیده میشنوند.در زیر سایر علائم سندرم اسنپینگ هیپ وجود دارد:
- صدای کوبیدن
- صدا در اطراف مفصل ران هنگام خم شدن یا دراز کردن لگن
- درد در لگن یا اطراف مفصل ران که با استراحت و کاهش فعالیت کاهش می یابد
- احساس ضعف در پا هنگامی که می خواهید آن را بلند کنید یا آن را به به چپ یا راست حرکت دهید.
- سفتی در لگن
- تورم در جلو، پشت یا کنار باسن
- ایجاد مشکل در انجام فعالیت های روزانه مانند راه رفتن ، ایستادن ویا بلند شدن از روی صندلی
علل سندروم لق شدن هیپ چیست؟
علت های به وجود آمدن سندرم اسنپینگ هیپ عبارتند از:
- در زنان شایع تر از مردان است
- تفاوت در طول پاها – اختلاف در طول ساق پاها یا آنیزوملیا (معمولاً سمت بلند علامت دار است)با سفتی مزمن در عضلات و اطراف لگن همراه است که این امر منجر به سندرم اسنپینگ هیپ می شود.
- شلی رباط (رباط شل) – به دلیل استفاده مداوم یا رخ دادن یک حادثه ، باعث آسیب زدن به بافت های همبند مانند رباط ها می شود وهمین امر موجب سست یا شلی رباط ها می شوند. شل شدن رباطها میتواند منجر به این سندروم شود.
- فعالیت های بدنی طولانی مدت – فعالیتهای طولانیمدت که نیاز به خم شدن و اکستنشن مکرر مفصل ران داشته باشند. مانند فوتبال، ژیمناستیک، رقص و دویدن
- حرکات مکرر – استفاده مکرر از این ناحیه و با افزایش سن، ممکن است غضروف در لگن آسیب ببیند. حرکات مکرر مفصل ران وباسن در فعالیتهایی مانند دویدن یا رقصیدن میتواند باعث استفاده بیش از حد از غضروف شود .
- باند ایلیوتیبیال تنگ – نوار ایلیوتیبیال یک تاندون بزرگ است که در امتداد ناحیه خارجی ران قرار دارد. اگر این تاندون سفت شود، میتواند احساس لق شدن به وجود آورد که به تدریج بدتر خواهد شد و در صورتی که درمان صورت نپذیرد ممکن است دردناک شود.
- ضعف در عضلات اطراف لگن – ضعف در گلوتئوس مدیوس، یک عضله بزرگ به شکل بادبزنی است که در قسمت خلفی لگن قرار دارد و از ایلیوم تا پروگزیمال فمور امتداد دارد، ممکن است باعث سندرم اسنپینگ هیپ شود .
عوامل خطر برای سندرم اسنپینگ هیپ چیست؟
عواملی که باعث می شود شما در معرض خطر ابتلا به سندروم اسنپینگ هیپ قرار گیرید عبارتند از:
- حضور داشتن در فعالیت هایی که نیاز به حرکات مکرر لگن دارند . شامل : رقص باله، فوتبال
- شرکت کردن در فعالیت های رقابتی و تفریحی . شامل : وزنه برداری و دویدن
- ترومای فیزیکی ، مانند آسیب تروماتیک به مفصل ران
عوارض و بیماری های مرتبط با سندروم اسنپینگ هیپ چیست؟
سندروم اسنپینگ هیپ بیماری تهدید کننده ای برای زندگی نیست، اما می تواند در طولانی مدت منجر به عوارض شود، به خصوص اگر درمان نشود. عوارض شامل موارد زیر است :
• درد مداوم لگن – اگر علائم سندرم کوبیدن هیپ درمان نشود می تواند پیشرفت کند و منجر به ناراحتی شدید در قسمت لگن شود.
• بورسیت دردناک بورس یا لگن – شایعترین علت سندروم اسنپینگ هیپ ، سندرم باند ایلیوتیبیال است که میتواند منجر به بورس تحریکشده یا بورسیت بالقوه هیپ شود .
• ضربه خوردن تاندون (ایلیوپسواس)- ضربه خوردن به تاندون ایلیوپسواس ممکن است باعث درد فیزیکی یا محدودیت حرکتی نشود، اما احساس کوبیدن میتواند فعالیتهای روزانه شما را مختل کند.
چگونه از سندروم اسنپینگ هیپ جلوگیری می کنید؟
همیشه نمی توان از این عارضه جلوگیری کرد امامی توان با انجام دادن چند کار ،احتمال ابتلا به سندرم اسنپینگ هیپ را کاهش داد:
1. قبل از شرکت در ورزش یا هر فعالیت بدنی ، با انجام تمرینات گرم کردن بدن خود را گرم کنید. حتما کشش هایی را برای عضلات لگن انجام دهید.
2. از درگیر شدن ناگهانی در فعالیت های بدنی بپرهیزید . اگر نیاز به حضور در ورزش یا فعالیت های دیگر است ، باید به تدریج شروع شود و به آرامی شدت آن را افزایش پیدا کند.
3. با انجام دادن مداوم یک برنامه تمرینی قدرتی و انعطاف پذیری، وضعیت بدنی خوبی را برای خودحفظ کنید .
4. همیشه از کفش راحتی استفاده کنید.
چگونه سندرم اسنپینگ هیپ تشخیص داده می شوند ؟
برای اینکه مشخص شود که آیا شما مبتلا به سندرم اسنپینگ هیپ هستید یا خیر، پزشک معاینه فیزیکی انجام داده و سابقه پزشکی فرد را چک می کند. در برخی موارد، برای بررسی بیشتر وضعیت فرد آزمایشات تصویربرداری نیز ممکن است انجام شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
• معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی – پزشک در مورد اینکه فرد چه علائمی دارد و سایر اطلاعات مانند محل ضربه، زمان ضربه، مقدار درد و تاثیر آن بر روال روزانه شما سوالاتی خواهد کرد. معاینه فیزیکی شامل تستهای اولیه مانند لمس ناحیه آسیبدیده و محدوده حرکت، تستهای طول عضلانی و تست هولا هوپ باشد.
• اشعه ایکس – این یک روش تشخیصی است که برای ایجاد تصویری از ستون فقرات فرد استفاده می شود. رادیوگرافی هم برای تایید سندروم اسنپینگ هیپ و هم برای اینکه هر گونه بیماری زمینه ای رد شود، استفاده می شود.
• سونوگرافی– اگر با انجام معاینه فیزیکی نتوان سندرم را تشخیص داد، پزشک ممکن است یک سونوگرافی دینامیک را برای نشان دادن اینکه باند ایلیوتیبیال روی تروکانتر بزرگ قفل شده است توصیه کند. این آزمایش می تواند مشکلات سلامت مرتبط مانند تاندونیت، بورسیت ایلیوپسواس یا پارگی عضلانی را تشخیص دهد.
• بورسوگرافی ( Iliopsoas) – این یک روش تشخیصی برای تجسم تاندون ایلیوپسواس تحت فلوروسکوپی است.پس از تزریق رنگ کنتراست به بورسا(کیسه ای پر از مایع که اصطکاک بین بافت های متحرک را کاهش می دهد) تاندون ایلیوپسواس به خوبی در عکس دیده می شود.
مدیریت ودرمان
سندرم اسنپینگ هیپ اغلب اوقات بدون درد است و نیازی به درمان پزشکی ندارد، اما اگر باعث درد یا ناراحتی جزئی شود، پزشک ممکن است مسکن و کمپرس سرد را تجویزکند. در اینجا فرد باید فعالیت بدنی خود را محدود کند تا عضلات و تاندون هااستراحت کنند تا بهبودی شود.
در مواقع جدی تر، درمان های پزشکی معمولاً شامل موارد زیر است:
درمان های غیر جراحی
• استفاده از یخ یا کمپرس سرد روی ناحیه آسیب دیده برای کاهش تورم
• داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی
• کاهش سطح فعالیت
• فیزیوتراپی : تمریناتی برای تقویت و کشش عضلات اطراف
درمان های جراحی
به ندرت، ممکن است برای از بین بردن علائم سندروم اسنپینگ هیپ جراحی لازم شود. بسته به اینکه چگونه به این بیماری دچار شده اید، گزینه های درمانی متفاوتی وجود دارد که شامل موارد زیر است:
• رهاسازی باند ایلیوتیبیال ، شامل طولانی شدن باند ایلیوتیبیال برای کاهش تنش و لق شدن لگن
• آزادسازی تاندون ایلیوپسواس ، شامل طولانی شدن تاندون ایلیوپسواس برای کاهش تنش عضلانی و کاهش کلیک کردن باسن
• دبریدمان آرتروسکوپی لگن ، با ایجاد یک برش کوچک در حفره مفصل ران برای از بین بردن زباله.
فیزیوتراپ محل و علت زمینهای این سندرم را مشخص میکند. با این ارزیابی همچنین می توان سایر آسیبهای مشکلسازتر مربوط به لگن را رد کرد – برای مثال پارگی لابرال در لگن. برای درمان این وضعیت ممکن است از کشش ساختارهای قدامی مفصل ران، درمان دستی و ماساژ عضلات و مفاصل اطراف برای عادی سازی موقعیت و عملکرد آنها استفاده شود . همچنین یک برنامه تقویتی کامل و جامع به شناسایی و درمان ضعف های عضلانی ، بهبود فعال سازی و کنترل مناسب عضلات اطراف لگن کمک می کند.فیزیوتراپ با انجام تمرینات توانبخشی میتواند به کاهش تنش در لگن، تقویت و التیام عضلات و تاندونها کمک کند .
بخشی از تمرینات توانبخشی شامل :

کشش عضلات چهارسر ران:
به اندازه یک دست از دیوار بایستید و پای آسیب دیده خود را در دورترین فاصله از دیوار قرار دهید. با نگه داشتن یک دست خود به دیوار، خود را محکم کنید. با دست دیگر، مچ پای آسیب دیده را بگیرید و پاشنه پا را به سمت باسن بکشید. سعی کنید پشت خود را قوس ندهید. زانوها را کنار هم نگه دارید. این کشش را برای 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.

کشش همسترینگ روی دیوار:
در نزدیکی یک درب به پشت دراز بکشید بطوریکه باسن خود نزدیک درب قرار گیرد وپاهای خود را مستقیماً در مقابل خود در امتداد زمین دراز کنید. یکی از پاها را بالا بیاورید و روی دیوار کنار چارچوب در قرار دهید. باید کشش را در پشت ران خود احساس کنید. این وضعیت را برای 15 تا 30 ثانیه نگه دارید. این حرکت را 3 بار تکرار کنید و سپس پاها را عوض کنید و دوباره تمرین را انجام دهید.
کشش گلوتئال:
به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید، مچ یک پا را روی زانوی پای دیگری قرار دهید. ران پایی که در پایین قرار دارد بگیرید و آن زانو را به سمت قفسه سینه خود بیاورید. کشش را درقسمت باسن و در قسمت بیرونی باسن پای بالایی احساس خواهید کرد. این حالت را برای 15 تا 30 ثانیه نگه دارید. 3 بار تکرار کنید.

کشش باند ایلیوتیبیال( ایستاده) :
یک پا را جلوی پای دیگر ضربدری کنید و خم شوید و انگشتان پا را لمس کنید. در همان حالت می توانید دستان خود را به سمت جلو حرکت دهید ،با اینکار کشش بیشتری را در قسمت ران احساس خواهید کرد. این حالت را برای 15 تا 30 ثانیه نگه دارید. 3 بار تکرار کنید.به موقعیت اولیه بازگردید. موقعیت پاهای خود را برعکس کنید و تمرین را تکرار کنید.

کشش باند ایلیوتیبیال: متمایل به پهلو:
کنار دیوار بایستید. یک دست را برای حمایت روی دیوار قرار دهید. دورترین ساق از دیوار را روی پای دیگر رد کنید و پا را در نزدیکترین فاصله به دیوار قرار دهید. باسن خود را به دیوار تکیه دهید. کشش را 15 ثانیه نگه دارید، 3 بار تکرار کنیدو سپس پاها را عوض کنید ومجددا کشش را انجام دهید. تمرین را 3 بار تکرار کنید .

اکستنشن مستعد لگن:
روی شکم دراز بکشید. عضلات باسن و ران پای آسیب دیده خود را سفت کرده و حدود 8 اینچ از روی زمین بلند کنید. زانوی خود را صاف نگه دارید. 5 ثانیه نگه داریدبعد از آن پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید. 3 ست 10 تایی انجام دهید.

بلندکردن پا به پهلو:
به پهلویی که سالم است دراز بکشید، عضلات جلوی ران پای بالایی را سفت کنید و آن ساق را 8 تا 10 اینچ از پای دیگر بلند کنید. پا را صاف نگه دارید و به آرامی پایین بیاورید. 3 ست 10 تایی انجام دهید.

سوالات متداول
آیا سندرم کوبیدن هیپ از بین می رود؟
سندرم اسنپینگ هیپ معمولاً قابل درمان است . برای تسریع بهبود و جلوگیری از بازگشت آن باید قبل از شروع هر گونه فعالیت بدنی حرکات کششی انجام داد. در گرم کردن باید عضلات جلو، پهلو و پشت باسن را بکشید.
چه مدت طول می کشد تا لگن بهبود یابد؟
معمولا پس از 2 تا 6 هفته اتفاق می افتد . ورزشکاران برای بازگشت به بازی به محض اینکه فرد بتواند فعالیت های عادی و مرتبط با ورزش را بدون درد انجام دهد، می تواند ورزش خود را شروع کند.
چگونه با لگن یک رقصنده رفتار می کنید؟
اگر ضربه خوردن لگن شما را آزار میدهد – اما نه به حدی که نیاز به پزشک باشد – گزینههای درمان خانگی امتحان کنید: قرار دادن یخ در ناحیه آسیبدیده ، استراحت و استفاده از مسکن ها
افراد از چه سنی به سندروم افتادگی هیپ مبتلا می شوند؟
این سندرم اغلب در افراد 15 تا 40 ساله رخ می دهد و زنان را کمی بیشتر از مردان مبتلا می کند .
چگونه با یک لگن در حال ضربه خوردن می خوابید؟
برای کاهش درد لگن، یک بالش معمولی را بین زانوهای خود قرار دهید . اینکار از لگن حمایت می کند و فشار روی مفاصل ران را کاهش می دهد.
ورزش درماني اسنيپينگ هيپ
با یک نوار مقاومتی که به دور هر دو مچ پا بسته شده، روی جلو دراز بکشید.زانوهای خود را تا 90 درجه خم کنید و اجازه دهید پاهایتان به هم نزدیک شوند.
ران های خود را از عرض باسن باز نگه دارید و ساق پا را در سمت آسیب دیده به سمت بیرون بچرخانید و به سمت باند بکشید.اطمینان حاصل کنید که زانوهایتان در حالت ۹۰ درجه قرار دارند.در حالی که ساق پا را به سمت داخل می چرخانید، حرکت را کنترل کنید و تکرار کنید.
روی پهلوی سالم دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید و پاهایتان را روی هم قرار دهید.یک نوار مقاومتی را دور زانوهای خود ببندید.پشت و لگن خود را ثابت نگه دارید و پاهای خود را همیشه کنار هم نگه دارید.زانوی بالایی را به آرامی در برابر مقاومت باند بالا بیاورید.
همانطور که پا را به سمت پایین پایین می آورید، حرکت را کنترل کنید.هنگام بلند کردن زانوی بالا، مطمئن شوید که بدن خود را به عقب نچرخانید.
به پهلو دراز بکشید و یک بالش بین زانوها قرار دهید و بازوی پایینی را دراز کنید.ساق پای خود را خم کنید و پای بالایی خود را در راستای بدنتان صاف کنید.عضلات کف لگن و پایین شکم خود را سفت کنید.به آرامی پای بالایی خود را تا جایی که می توانید راحت مدیریت کنید به سمت هوا بلند کنید.اطمینان حاصل کنید که پای شما در یک خط مستقیم با بدن شما قرار دارد.اگر در قسمت جلوی لگن درد دارید، پای خود را تا این حد بلند نکنید.در حالی که پای خود رابه سمت پایین و به حالت شروع پایین می آورید، حرکت را کنترل کنید.
صاف بایستید و روی یک پا تعادل برقرار کنید.بازوهای خود را به پهلو بلند کنید و مستقیم به جلو نگاه کنید.
پشت خود را صاف نگه دارید،به سمت جلو خم شوید، باسن خود را به عقب فشار دهید تا پشت شما افقی شود.ممکن است لازم باشد زانوی خود را کمی نرم کنید.پای بلند خود را مستقیماً پشت سر خود بلند کنید.
پشت و پای خود را صاف نگه دارید، یک دست خود را به سمت پایین و عرض بیاورید تا به طرف مقابل پای ایستاده خود برسید.
بازوی دیگر شما باید به سمت سقف بچرخد.اجازه دهید بدنتان با حرکت بچرخد و سرتان بچرخد تا به دست بالا نگاه کند.به مرکز برگردید و به سمت دیگر بچرخانید این حرکت را ادامه دهید.
به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید، پاها را صاف روی زمین بگذارید و یک توپ بین زانوهایتان قرار دهید.
از طریق پاهای خود فشار دهید و باسن خود را بالا بیاورید.در حالی که کف لگن خود را فشار می دهید و بالا می آورید، در این حالت بمانید.در حالی که کمر را به سمت زمین پایین می آورید، کف لگن خود را شل کنید
و در آخر
همانطور که در مقاله خواندید سندرم اسنپینگ هیپ (ضربه زدن به لگن یا کوبیدن در لگن ) ، وضعیتی است که در زمان راه رفتن یا بلند شدن از روی مبل در اطراف ران احساس می کنید و یا صدای کوبیدن را در لگن خود می شنوید.این اتفاق بیشتر برای ورزشکاران ، رقاص باله ویا افرادیکه فعالیت های مکرر سنگین دارند می افتد . بیمارانی که به این سندرم مبتلا میشوند معمولاً احساس قفل شدن در لگن و صدای ترکیدن از لگن را تجربه می کنند .ابتلا به این سندرم معمولا بدون درد است و ممکن است با استراحت و کمپرس سرد آن را بهبود داد. اما درموارد جدی تر باید فرد پزشک وفیزیوتراپی مراجعه کرد چرا که در این موقعیت باید تحت نظر پزشک دارو مصرف کرد و توسط یک فیزیوتراپ خوب تمرینات کششی مناسب با مشکلی که به وجود آمده است درمان را شروع کرد . شما می توانید از طریق تخصصِی ترین موسسه یعنی موسسه ی فیزیوتراپی باران با فیزیوتراپیست های ما در ارتباط باشید واز مشاوره و معاینه ی فیزیوتراپی رایگان استفاده نمایید تا به راحتترین شکل ممکن درمان شوید .
بدون دیدگاه