شایع ترین علائم تونل کارپال عبارتند از:

• درد و بی حسی، سوزن سوزن شدن و سوزش عمدتاً در  – انگشتان شست و سبابه یا وسط و انگشت حلقه.
• حرکت درد یا سوزن سوزن شدن -از ساعد به سمت شانه
• ضعف و کلافگی در دست – این ممکن است انجام حرکات ظریف مانند بستن دکمه های لباس را دشوار کند.
• انداختن اشیا – به دلیل ضعف، بی حسی، یا از دست دادن حس عمقی (آگاهی از جایی که دست شما در فضا قرار دارد)
• دراکثر موارد، علائم سندرم تونل کارپال به تدریج و بدون آسیب خاصی شروع می شود. بسیاری از بیماران متوجه می شوند که علائم آنها در ابتدا می آید و از بین می رود. اما با بدتر شدن وضعیت، علائم ممکن است بیشتر رخ دهند یا ممکن است برای مدت طولانی‌تری تداوم  داشته باشند.
• علائم شبانه بسیار رایج است. از آنجایی که بسیاری از افراد با مچ های خم شده می خوابند، علائم ممکن است شما را از خواب بیدار کند. در طول روز، علائم اغلب هنگام نگه داشتن چیزی برای مدت طولانی (هنگام استفاده از تلفن، رانندگی یا خواندن کتاب ) رخ می دهد.
• بسیاری از بیماران متوجه می شوند که حرکت یا تکان دادن دست ها به تسکین علائم آنها کمک می کند.

 سندرم تونل کارپال چه احساسی دارد؟

سندرم تونل کارپال می تواند باعث ایجاد احساس ناراحتی در مچ دست و انگشتان شود. ممکن است احساس کنید که دست شما به خواب رفته یا بی حس شده است .

درد سندرم تونل کارپال معمولاً از داخل دست یا مچ شما می آید – نه اینکه دردی در سطح پوست مانند بریدگی باشد. درد ممکن است مانند یک ضربه تیز و سوزان یا یک درد مداوم باشد.

برخی از افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال احساس می‌کنند  که دست‌ها آنها ضعیف‌تر از حد طبیعی شده است . مثلا احساس می کنید که نمی‌توانید لیوان یا خودکار را محکم نگه دارید، حتی اگر روی آن تمرکز کنید.

ممکن است انگشتان شما توانایی کمتری در انجام حرکات دقیق داشته باشند، مانند بستن دکمه پیراهن یا هدف گرفتن کلید به سمت قفل.

علت سندرم تونل کارپال چیست ؟

هر چیزی که باعث تورم یا تحریک در مچ دست شما شود می تواند باعث سندرم تونل کارپال شود:

• آسیب های فشاری مکرر .
• آرتروز .
• رگ به رگ شدن .
• شکستگی مچ دست (شکستگی استخوان مچ دست).
• کیست های گانگلیونی .

عوامل خطر چیست؟

هر کسی ممکن است به سندرم تونل کارپال مبتلا شود، اما برخی از افراد بیشتر احتمال دارد، از جمله:

• افرادی که برای کار با دست و مچ خود حرکات تکراری انجام می دهند (مثلاً با استفاده از رایانه یا تاب دادن چکش).
• افرادی که از ابزارهای برقی استفاده می کنند که لرزش دارند (مانند مته یا چکش).
• افراد باردار
• زنان و افرادی که در بدو تولد مونث شد .
• بزرگسالان بالای 40 سال
• افرادی که خویشاوندان بیولوژیکی آنها سندرم تونل کارپال دارند (این سندرم می تواند ارثی باشد یا از طریق نسل ها در خانواده منتقل شود).

داشتن برخی از شرایط سلامتی می تواند خطر سندرم تونل کارپال را افزایش دهد، از جمله:

• روماتیسم مفصلی .
• نقرس .
• کم کاری تیروئید .
• دیابت .
• چاقی .
• آمیلوئیدوز _

تشخیص و آزمایشات

معاینه جسمی

در طول معاینه ، پزشک در مورد سلامت عمومی و سابقه پزشکی شما و همچنین در مورد علائم شما می پرسد.آنها دست و مچ شما را به دقت معاینه می کنند و تعدادی آزمایش فیزیکی انجام می دهند. در طی این آزمایشات، پزشک ممکن است:

• عصب میانی را که در قسمت کف دست و مچ دست قرار دارد را فشار داده  یا به آن ضربه بزند تا ببینید آیا باعث ایجاد گزگز در انگشتان شما می شود (علامت تینل).
• برای تست بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست، مچ دست فرد مبتلا به سندرم را خم کرده و در حالت خمیده نگه می دارد.
• حساسیت نوک انگشتان و دستان فرد را با لمس ملایم آنها توسط ابزار مخصوص در حالی که چشمان فرد بسته است، تست می کند.
• ضعف در عضلات اطراف پایه شست فرد را بررسی کرده و به  دنبال آتروفی در عضلات اطراف پایه شست فرد می باشد. در موارد شدید، این ماهیچه ها ممکن است به وضوح کوچکتر شوند.